Benido(-de-bos)
Geum sylvaticum
Rosaceae
Nom en français : Benoîte des bois.
Descripcioun :Aquesto benido trachis en coulounìo dins li bos, éusiero e suviero subretout sus siliço. Douno d'èr à l'erbo-de-sant-Benòni, pamens rebalo au sòu e porto de flour pu grando un pau aranjado. Apoundèn que li fueio de la cambo rèston pichouneto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr la benito-de-bos, pamens sarié bèn proubable qu'ague li mémi prouprieta que sa cousino Geum urbanum.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Geum
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Éusiero
- Suviero
- Tepiero
- Orle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Geum sylvaticum Pourr. [1788]
Pato-d'aragno
Nigella damascena
Ranunculaceae
Àutri noum : Barbo-de-capouchin, Erbo-de-capouchin, Barbudo, Nielo-barbudo, Pebre-de-capounchin.
Noms en français : Nigelle de Damas, Barbe-de-capucin.
Descripcioun :La pato-d'aragno es uno poulido planto de l'an di flour bluio que trachis en ribo de camin, dins lis ermas e li champ. Soun noum èi de vèire emé si fueio proun penado e primo coume de pato d'aragno. Au contro de la nielo-bastardo que ié sèmblo un pau, a de lòngui bratèio que remounton sus li coustat de la flour e peréu lou fru èi bèn diferènt. Coumpara emé Nigella hispanica.
Usanço :Se pòu faire d'òli emé li grano ; aquest èi bon contro l'inflamacioun e li proublèmo d'alergìo.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Nigella
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Liò : Champ
- Roucaio
- Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Nigella damascena L., 1753